Τραυματολογία και αθλητικές κακώσεις
Η αυξανόμενη συμμετοχή στις αθλητικές δραστηριότητες και η αντίστοιχη ένταση στις προπονήσεις αυξάνουν παράλληλα και των αριθμό των τραυματισμών στους αθλητικούς χώρους.
Η τραυματολογία και ιδιαίτερα η αθλητική τραυματολογία αναδεικνύεται σε υποειδικότητα της Ορθοπεδικής με ιδιαίτερες απαιτήσεις, καθώς ο Ορθοπεδικός χειρουργός θα πρέπει να ενημερώνεται για όλες τις νέες εξελίξεις στη διαχείριση των αθλητικών τραυματισμών.
Επίσης πρέπει να έχει γνώσεις των διαφορετικών τύπων των αθλημάτων και των καταστάσεων με τις οποίες μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος ο αθλητής.
Οι ορθοπεδικοί χειρουργοί της Β Ορθοπεδικής Κλινικής διαθέτουν την επιστημονική γνώση και την εμπειρία στην αντιμετώπιση των αθλητικών κακώσεων
Ενώ η παραδοσιακή τραυματολογία επικεντρώνεται στους τραυματισμούς του μυοσκελετικού συστήματος, η αθλητική τραυματολογία επικεντρώνεται στους αθλητές και στους τραυματισμούς που προκύπτουν από τον αθλητισμό.
Σύμφωνα με το εγχειρίδιο της ΔΟΕ ως αθλητικός τραυματισμός μπορεί να ορισθεί ως «ζημία στους ιστούς του σώματος που συμβαίνει ως αποτέλεσμα άθλησης ή άσκησης».
Οι αθλητικοί τραυματισμοί διαφέρουν τόσο σε ότι αφορά στον τρόπο εμφάνισής τους, όσο και σε ότι αφορά στη διαχείρισή τους..
Ένας βασικός διαχωρισμός των αθλητικών κακώσεων είναι σε οξείες και χρόνιες.
Οξείες κακώσεις
Οι οξείες αθλητικές κακώσεις οφείλονται σε ξαφνικό τραυματισμό και τα συμπτώματα τους εμφανίζονται σχεδόν αμέσως.
Τα σημεία τραυματισμού αυτής της ομάδας των κακώσεων μπορεί να είναι το οστά, ο χόνδρος, ο σύνδεσμος, οι μύες ο θώρακας, οι τένοντες, οι αρθρώσεις, τα νεύρα το δέρμα. Ο δε τύπος του τραυματισμού μπορεί να είναι βάσταγμα, εξάρθρωση. διάστρεμμα ή διάταση
Χρόνιες κακώσεις
- Διάστρεμμα στο αστράγαλο (συχνό σε άτομα που ασχολούνται με αθλήματα που απατούν περιστροφή όπως το βόλεϊ κι το μπάσκετ.)
- Θλάσεις και καταπονήσεις των μυών του σώματος (Συχνοί σε αθλήματα επαφής όπως το ποδόσφαιρο).
- Ρήξη πρόσθιου χιαστού (ιδιαίτερα συχνοί στους αθλητές)
- Τενοντίτιδες («αγκώνας του τενίστα», τενοντίτιδα αχίλλειου κ.λπ)
Θεραπεία
Η θεραπεία μιας αθλητικής κάκωσης εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητά της. Πολλές φορές η ξεκούραση, η εφαρμογή πάγου, η συμπίεση και η ανύψωση ανακουφίζουν τον ασθενή Σε σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί χρειαστεί γύψος ή νάρθηκας και φυσικοθεραπεία.
Επιπλέον η PRP θεραπεία και οι εγχύσεις υαλουρονικου οξέος αποτελούν συχνές επιλογές με ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Υπάρχουν και περιπτώσεις αθλητικών κακώσεων όπου θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ελάχιστα επεμβατική.
Αν και η οικοδόμηση μυικής δύναμη θεωρείται σημαντική για την κίνηση του σώματος και των αρθρώσεων, η σωστή προετοιμασία και η προπόνηση μπορούν να περιορίσουν τον κίνδυνο αθλητικών τραυματισμών.